واکسن های فرهنگی و بهداشت روان

مدت کوتاهیه خواهرم توی یه مرکز بهداشت حاشیه شهر کار می کنه، طرحی که به تازگی از طرف وزارت بهداشت برای مناطق حاشیه ای شهرهای کوچک تصویب شده و داره اجرا میشه تا مثلا به وضع بهداشتی و درمانی اونها رسیدگی بیشتر و بهتری بشه.

امروز ظهر اومده بود خونه و می گفت از طرف ستاد اومدند اونجا و برای قسمتهای مختلف ساختمان (که البته بسیار کوچک و همراه با وصله و پینه به اونها تحویل داده شده) و همچنین درب ورودی دزدگیر نصب کردند. وقتی علتش رو بیشتر جویا شدم گفت که این قسمتهای شهر دزدی و سرقت و اینجور چیزها خیلی زیاده و اینجا تجهیزات جدید آوردند و می ترسند که یه وقتی شبانه مورد سرقت قرار بگیرند. بعد توضیح داد که جرایم و آسیب های اجتماعی در این جور جاها بیداد می کنه، و صحبت رو ادامه دادیم به بحث در مورد اعتیاد و انواع مواد مخدر و آب های آلوده شهری و انواع بیماریها مثل وبا و سل و سالک، و بعدش هم بحث در مورد مساله طلاق و فقر و چند همسری و کم سوادی و خیلی چیزهای دیگه که همگی از مشکلات مردم اینجور مناطق حومه شهری و فقیرنشن در همه جای ایران و البته شهر مشهده.

کمی که بیشتر راجع به این موضوع فکر می کنم می بینم این مناطق بیشتر از امکانات بهداشتی و مشاوره های بهداشتی توسط متخصصین و از سوی وزارتخانه، به مسائل فرهنگی و آموزه های فرهنگی و آموزش چگونه زندگی کردن و سلامت روح و روان و خیلی موارد اینچنینی هم نیاز داره. ای کاش به این چیزها هم همون قدر توجه بشه. و گرنه این همه هزینه کنند برای سلامت این مردم و از آخر هم ترس و واهمه داشته باشند از اینکه از خود همین مردم یکی بیاد و همه بیت المال رو جمع کنه و ببره، دردآوره و جای تاسف داره. بعدش یاد اون جمله افتادم که می گفت پرداختن به فرهنگ خیلی مهمه و باید از طرف دولت بیش از هر چیز مورد توجه قرار بگیره، چون فرهنگ به مثابه هواییه که نفس می کشیم.

فکر کردم ای کاش می شد همین جور که واکسن فلج اطفال و ضد هاری و کزاز و قطره آهن و خیلی چیزای دیگه برای بچه ها درست کردیم و مرتب و سر وقت بهشون میدیم؛ واکسن های فرهنگی هم داشتیم یا می تونستیم کشف کنیم و اونها رو هم تجویز می کردیم. مثل واکسن راست گویی، امانت داری، خوب زیستن، واکسن سلامت روح و روان، واکسن پرورش معنویات، شخصیت و ...